-O Boże!*Była w szoku.*
-Może to on moją mamę zabił.

-Ledwo co widziałam byłam w krzakach ale widziałam kremowego lwa z grzywą brązową chyba miał oczy niebieskie.*Starała sobie go opisać*

-Co? On mnie kocha. Ale ja jestem Wygnańcem. Wygnańca się nie kocha.

*przyszła wolnym krokiem*

*usiadła nad grobem matki, przymknęła oczy, spuściła łeb*

*pojawia się obok córki* Hasara... *uśmiecha się*

*spogląda w bok* Mama...? To naprawdę ty?

*patrzy na Mikiego* Cześć Miki. *spogląda na matkę* Tak wiem... Dlatego tu przyszłam...

Naprawdę? Dziękuję ci! *przytuliła go*

*Też ją przytuli powoli się odrywając od niej.*

Chciałabym, żebyś poszła w ślady Raise i Ombre... Pustkowia, jak sama dobrze wiesz muszą mieć następcę tronu.

Nie, nie trzeba Miki... A więc o to ci chodzi... A co z Dante? Czy on wróci?

Wkrótce sama się dowiesz, moja droga. A na razie miej nadzieję i... Znajdź z kimś wspólny język. *mrugnęła do niej, przytuliła się do Klette*

Ostatnio edytowany przez Satra (2011-11-12 14:15:58)

Ja was też... *puściła Hasarę i Klette*

No cóż... Mój czas się kończy... *westchnęła*

*Po tych słowach odesłał Satrę do krainy umarlaków.*
-Jeśli chcesz mogę cię niegdyś tam zabrać.

*uśmiechnęła się lekko, spojrzała w niebo* Nie trzeba Miki... *spojrzała mu w oczy*

Na razie mi wystarczy... *zaśmiała się*

* * Chodźmy stąd... *ruszyła na granicę*
//zt//

*Po dość długich poszukiwaniach znalazł jaskinię, wszedł do środka i położył się skubiąc kość z pozostałościami mięsa. Czuł tu zapach obcych lwów, ale miał to gdzieś, najwyżej przejedzie im pazurami po brzuchach.*

*przyszła sobie do miejsca, w ktorym chciała mieszkać*